Dat Wildswien

Mien Broder seet in de Kass, as dat Telefon bimmel. Ehe dat he sik melln kunn, höör he sien jüngste Dochder ropen: Papa, Papa - kumm gau no Huus. Bi uns is een willet Swien in de Stuuv! Denn harr se all wedder opleggt. Mien Broder wüß nich recht, wat he dorvon holn schull.
Utdinken deit een sowat doch nich - ?  Un denn he in Splitternsprung över de Stroot no Huus. He güng von de Siet in't Huus un op'n Flur stünn so'n veer bit fiev Zentner Deert vör em. Dat Hart beber em doch son beten, liekers he güng langsom wieder un dat Deert leep in de Stuuv. He achterran un ganz sinnig leet sik dat Tier ut de open Terassendöör rutdrieven. Wedder buten, leep't denn dörch den Goorn un suus aff.

Mien Broder mook eerstmol de Döör to un denn keem sien Dochder ok anlopen. Se bibber noch bannig. Se vertell, dat se in ehr Stuuv an't Lesen weer, as se son gediegenes Geräusch höört harr. Wat mookt Mama dor bloß? dach se un keek ut ehr Döör op'n Flur. Un dor seh se dat Deert ut de Boodstuuv komm'n. Se weer wedder in ehr Stuuv suust, harr dat Fenster opreeten un denn nix wie rut. Denn weer se üm't Huus sleeken - dörch de Terassendöör rin - hin no't Telefon. Dat harr allns klappt. Bloß as dat Deert ehr snacken höör, keem dat anlopen. Se harr den Hörer op de Gobel smeeten un denn nix wie rut  - rüm üm't Huus - wedder dörch ehr Fenster rin in ehr Stuuv. Sichheitshalber harr se dat Fenster oploten, falls dat Deert dörch de Schiev in ehr Döör komm'n schull. Denn harr se jo een Fluchtweg hatt.

Dat vertell mien Broder mi an't Telefon. Ik froog em, ob he denn keen Angst hatt harr. Och, weet nich - dat Deert harr wull ok welk. Un dat bestimmt froh, as dat de open Döör fünn. Ik , meen de wull wohl boden, man dor weer keen de em den Woterhohn opdreihn dee!  - Na, wi lachen över den Kroom un denn hebbt wi nich mehr dorvon snackt. Intwischen hebbt wi överall  disse Geschicht vertellt un ‘n Barg Spooß
dorbi hatt. Jedereen hett jo nich ‘n willet Swien in de Stuuv.-

Vör'n poor Doog hebbt wi nu mol wedder mit'nanner telefoneert, un ik froog denn so nebenbi, wat dat Wildswien denn sünst noch anstellt harr. Wat seggst Du, sä mien Broder dor to mi,  Wildswien? Dat weer Lemster sien Zuchteber!
Nee,anter ik,  Du hest seggt, Ina harr anropen, dor is ‘n willet Swien in de Stuuv!
Jo, dat hett se seggt un ik wohl ok . Aver een tammet Swien kann jo ok mol wild warrn oder nich?

Na - nu güng dat Lachen eerst richdig los. Överall harrn wi vertellt ,dat dat een Wildswien west weer. Ik mutt dorto seggn, dat mien Broder in een Gegend wohnt, wo't noch Wildswien gifft. Wi hebbt doch keen Lögen vertellt - de Wohrheit allerdings ok nich.

Ik glööv, wi loot dat so un  lacht un höögt uns een. - Wat meent ji? —

• Seitenanfang
• SiteMap
• Impressum
• Kontakt
• Gästebuch
• © H.Kennhöfer 2004 - 2018